بیم دتکتور

بیم دتکتور

دسته بندی انواع سیستم های اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق از جنبه های مختلفی که در زیر به آنها اشاره می شود تقسیم بندی می شوند:

از نظر حفاظتی سیستم های اعلام حریق به دو دسته تقسیم می شوند:
الف: حفاظت جان اشخاص.
ب: حفاظت از اموال.

اکثر سیستم ها طوری طراحی می شوند که هر دو هدف را تأمین می کنند. از نظرنحوه اطلاع رسانی این سیستم ها به دو نوع انفرادی و مرکزی تقسیم می شوند:

الف) سیستم اعلام حریق انفرادی : منظور از سیستم اعلام حریق انفرادی سيستمي است که وقوع آتش را در محل آن حس می کند و در همان محل با لامپ چشمک زن و صدای آژیر به اعلام حریق می پردازد.

ب) سیستم های اعلام حریق مرکزی : دراین سیستم ها در همان لحظات اولیه حریق، محل آن شناسایی و اطلاعات به تابلوی کنترل مرکزی ارسال می گردد و توسط آژیر، ساکنین از بروز حریق مطلع می شوند. همچنين به وسیله تلفن به مرکز آتش نشانی خبر داده می شود. در این نوع از سیستم هاي اعلام حریق، قسمت هایی از ساختمان جهت نصب آشکارسازها و شستی ها در نظر گرفته می شود و سیستم اصلی در یک محل مشخص و کاملاً در دسترس نصب می گردد، به طوری که در صورت وقوع آتش سوزی در محل یکی از آشکارسازها سیستم اعلام حریق به صدا در می آید و محل آن را از طریق لامپی که روی دستگاه مرکزی روشن می شود، اعلام می کند.

سیستم های اعلام حریق مرکزی به دو دسته تقسیم می شوند:
●سیستم های دستی : در سیستم های دستی، شستی اعلام حریق تنها وسیله اعلام حریق است. در واقع کار تشخیص حریق در این گونه سیستم ها، فقط به انسان سپرده شده است و در مکان هایی که انسان حضور ندارد، کاربردی نخواهد داشت.
سیستم های اتوماتیک : این ها، بر خلاف سیستم های دستی، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند. به صدا درآوردن آژیرهای خطر، روشن نمودن تابلوهای خروج اضطراری ، تماس خودکار با آتش نشانی محلی، فعال سازی سیستم اطفای حریق خودکار ، قفل کردن یا از حالت قفل خارج کردن در های محل های مختلف (مانند درِخروجی های اضطراری) همگی از مواردی است که توسط سیستم های اعلام حریق اتوماتیک انجام می شود.

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *