طبقه بندی مکان ها با توجه به خطر حریق

طبقه بندی مکان ها با توجه به خطر حریق:

به بررسی طبقه بندی خطر حریق در مکان ها می پردازیم تا بر اساس آنها بتوانیم با توجه به هر طبقه (کلاس) مقدار آب با فشار و مدت زمان مناسب را برای سیستم اسپرینکلر محاسبه کنیم.بدهی است کنترل و اطفاء حریق در یک اتاق اداری,ساده تر از انبار نفت و بنزین می باشد.

همانند اکثر رویدادهای مهم در صنعت اسپرینکلر,این بار هم شرکت های بیمه با تقسیم بندی ساختمان ها بر اساس ارزش مادی و آسیب پذیری در برابر حریق,قدم اول را در طبقه بندی ساختمان ها برداشتند.در اواخر قرن نوزدهم,۵۸۴ طبقه مختلف توسط شرکت های بیمه تعیین شد.در سال ۱۹۳۲ این تعداد به ۲۶طبقه کاهش یافت.اما در سال ۱۹۴۶دوباره به ۱۰۰طبقه افزایش پیدا کرد که این تعداد بر اساس نوع سازه ساختمان در ۶ گروه قرار گرفتند.

امروزهNFPA13ساختمان ها را بر اساس قابلیت سوختن مواد  موجود ,مقدار مواد قابل اشتعال ,ارتفاع کالاهای انبار شده و نرخ حرارت آزاد شده به پنج کلاس مختلف تقسیم بندی می کند که متفاوت با سایر کدهای ساختمانی و حتی کدهای دیگر NFPA می باشد.

این تقسیم بندی عبارت است از:

۱٫کم خطر(Light Hazard):

ساختمان یا بخشی از ساختمان که مقدار,قابلیت اشتعال و نرخ حرارت آزاد شده مواد موجود در آن کم است.

ساختمان های اداری,مسکونی و بیمارستان ها در این گروه قرار میگیرند.اطفاء این کلاس از سایر کلاس ها ساده تر بوده و به مقدار آب کمتری نیاز است.

۲  .محیط خطر معمولی – گروه یک( ordinary Hazard – Grop I):

ساختمان یا  بخشی از ساختمان که مقدار,قابلیت اشتعال مواد موجود در آن کم باشد,مقدار و نرخ حرارت آزاد شده مواد در آن متوسط و ارتفاع مواد انبار شده از ۲٫۴mکمتر باشد.

اطفاء این کلاس که به اختصارoH₁ نیز نمایش داده می شود,مشکل تر از محیط کم خطر بوده و مکان های مثل رستوران ها پارکینگ ها را در بر میگیرد.

۳٫محیط خطر معمولی((Ordinary Hazard – Grop II:

ساختمان یا بخشی از ساختمان که مقدار,قابلیت اشتعال مواد موجود در آن بالاتر از متوسط نرخ حرارت آزاده شده مواد  در آن متوسط و ارتفاع مواد انبار شده از ۲٫۴mکمتر باشد.

۴٫محیط پرخطر – گروه یک (Extera Hazard- Group I):

ساختمان یا  بخشی از ساختمان که مقدار,قابلیت اشتعال مواد موجود بسیار زیاد , نرخ حرارت آزاد شده در آن بسیار زیاد,سرعت گسترش حریق در این کلاس بالا و مقدار مایعات قابل اشتعال,بسیار کم است.

۵٫محیط پر خطر – گروه دو(Extera Hazard- Group II):

ساختمان یا بخشی از ساختمان که مقدار مایعات قابل اشتعال در آن قابل توجه است.

اطفاء این کلاس سخت ترین شرایط را در مقایسه با سایر کلاس ها دارد ولی باید توجه داشت اگر مقدار مایعات قابل اشتعال بیش از حد مجاز انگاه باید در طراحی سیستم اسپرینکلر, شرایط مندرج در(Flammable and combustible Liquids Cod  )NFPA30 لحاظ شود.محل اسپری مایعات قابل اشتعال در کلاسEH₂  قرار میگیرد.

ممکن است این سوال پیش آید در ساختمانی بیش از یک کلاس خطر وجود داشت,سیستم با توجه به کدام کلاس باید طراحی شود؟

در جواب باید گفت اگر مکان ها به صورت فیزیکی از یکدیگر قابل جدا شدن باشند,آنگاه برای هرکلاس به صورت مستقل قوانین مربوط به طراحی آن کلاس را در نظر میگیریم اما اگر نتوان آنها را از یکدیگر به صورت فیزیکی تفکیک نمود.طراحی بر اساس کلاس با خطر بالاتر انام می شود.

باید به خاطر داشت بیشترین مساحت که هر طبقه با یک سیستم اسپرینکلر تحت پوشش قرار میگیرد با توجه به کلاس خطر محیط تعیین شده و مقدار آن برابر است با:

• محیط کم خطر۵۲٫۰۰۰ فوت مربع (۴۸۳۱ متر مربع)
• محیط خطر معمولی ۵۲٫۰۰۰ فوت مربع (۴۸۳۱متر مربع)
• محیط پرخطر ۴۰٫۰۰۰ فوت مربع (۳۷۱۶متر مربع)
• انبارها با ارتفاع اجناس بیشتر از۱۲فوت یا انبارهایی که در سایر کدهای NFPA تحت پوشش قرار میگیرد۴۰٫۰۰۰فوت مربع(۳۷۱۶متر مربع)

مثال های بیشتری در خصوص تقسیم بندی مکان ها بر اساس خطر حریق (برگرفته از کتاب NFPA13 (عبارتند از:

محیط های کم خطر,مکان های زیر یا محل های مشابه را شامل می شوند:

• اماکن مذهبی
• باشگاه و کلوب
• آموزشگاه
• بیمارستان
• موسسات
• کتابخانه های کوچک
• موزه
• خانه سالمندان
• دفاتر اداری
• محل های مسکونی
• رستوران(محل پذیرایی)
• سالن تاتر,کنفرانس به استثناء صحنه نمایش و پیشگاه
• فضای زیر شیروانی تا مستعمل

محیط های خطر معمولی گروه۱,مکان های زیر یا محل های مشابه را شامل می شود:

• پارکینگ خودرو و نمایشگاه
• نانوایی
• تولید نوشیدنی
• تولید کنسرو
• تولید لبنیات
• کارخانه تولید تجهیزات الکترونیکی
• واحد پردازش الکترونیکی
• تولید شیشه و مححصولات شیشه ای
• لباس شویی
• رستوران(محل پخت و پز)

محیط های خطر معمولی گروه۲ مکان های زیر یا محل های مشابه را شامل می شود:

• آسیاب غلات
• کارخانجات تولید محصولات شیمیایی
• پخت شیرینی
• خشک شویی
• اصطبل
• تولید محصولات چرمی
• کتابخانه های بزرگ
• کارگاه های ماشینی
• بازرگانی
• تولید کاغذ
• اسکله و بار انداز
• چاپ و نشر
• تعمیرگاه
• صحنه نمایش
• تولید منسوجات
• تولید لاستیک خودرو
• چوب بری و ساخت محصولات چوبی

محیط های پر خطر گروه۱- مکان های زیر یا محل های مشابه را شامل می شود:

• آشیانه ی هواپیما(به استثناء مواردی که درNFPA 409 بیان شده است)
• ریخته گری
• اکسترود فلزات
• تولید تخته های چوبی چند لایه
• چاپ(استفاده از مرکب های نقطه اشتعال انها کمتر از۱۰۰ درجه فارنهایت یا ۳۸ درجه سانتی گراد باشد)
• بازیافت ترکیب,خشک کردن لاستیک ها
• برشکاری
• لوازم منزل یا فوم های پلاستیکی

محیط های پر خطر گروه۲ – مکان های زیر یا محل های مشابه را شامل می شود:

• اسپری مایعات اشتعال
• کارخانه جات سازنده خانه های پیش ساخته
• تولید پلاستیک
• حلال های شوینده
• رنگ کاری